جواب:
يكي از مسلّمات تاريخ اين است كه حضرت رضا شرط كرد و اين شرط را هم قبولاند كه من به اين شكل قبول ميكنم كه در هيچ كاري مداخله نكنم و مسؤوليت هيچكاري را نپذيرم. در واقع ميخواست مسؤوليت كارهاي مأمون را نپذيرد و به قول امروزيها ژست مخالفت را و اينكه ما و اينها به هم نميچسبيم و نميتوانيم همكاري كنيم حفظ كند و حفظ هم كرد. (البته مأمون اين شرط را قبول كرد.) لهذا حضرت حتي در نماز عيد شركت نميكرد تا آن جريان معروف رخ داد كه مأمون يك نماز عيدي از حضرت تقاضا كرد، امام فرمود: اين بر خلاف عهد و پيمان من است، او گفت: اينكه شما هيچكاري را قبول نميكنيد مردم پشت سر ما يك حرفهايي ميزنند، بايد شما قبول كنيد و حضرت فرمود: بسيار خوب، اين نماز را قبول ميكنم، كه به شكلي هم قبول كرد كه خود مأمون و فضل پشيمان شدند و گفتند اگر اين برسد به آنجا انقلاب ميشود، آمدند جلوي حضرت را گرفتند و ايشان را از بين راه برگرداندند و نگذاشتند كه از شهر خارج شوند.
|
