در مجلسي که در محضر حضرت رضا عليه السلام تشکيل شد، مأمون و عده‌اي از علماي عراق و خراسان حضور داشتند.

مأمون از علما پرسيد:« معني اين آيه چيست: « ثم اورثنا الکتاب الذين اصطفينا من عبادنا»؛ (آيه‌ي 32 سوره فاطر)؛ (پس ما کتاب را نزد بندگان برگزيده‌ي خود به ارث گذاشتيم.)»



علماي حاضر در مجلس گفتند:« مقصود، همه امت است.»

مأمون از امام رضا پرسيد:« يا اباالحسن، نظر شما چيست؟»

حضرت رضا عليه السلام فرمود:« مقصود عترت طاهره عليهم السلام است. يعني علم کتاب و قرآن نزد اهل بيت رسول الله است؛ زيرا اگر مقصود، همه‌ي امت بود، بايد همه‌ي آنها به بهشت بروند، چون خداوند بعد از اين آيه بلافاصله مي‌فرمايد:« جنات عدن يدخلونها » ( آن وارثين کتاب وارد بهشت مي‌شوند ) ولي همه‌ي امت وارد بهشت نمي‌شود؛ پس مقصود عترت ‌پيامبر است؛ همان‌هايي که خداوند فرمود:« خداوند اراده کرده است که هر گونه پليدي را از شما اهل بيت بزدايد و شما را پاک گرداند.» (آيه 33 سوره احزاب)



و نيز رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم درباره‌شان فرمود:« من دو چيز گرانقدر نزد شما باقي مي‌گذارم: کتاب خدا و اهل بيتم. اين دو از يکديگر جدا نمي‌شوند تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوند. ببينيد با آنها چگونه رفتار مي کنيد. اي مردم، به آنها چيزي ياد ندهيد که از شما داناترند.»