سخنان كوتاه آن حضرت به نقل از كتاب النزهة

هر كه خوبيهايش زياد شود ، بدان ستايش شود و از تظاهر به مدح بى نياز است .
كسى كه از نظرتو در صلاحش پيروى نمى كند پس تو هم به نظر او مگراى . آن كه در
پى كارى است از موضع آن ، هرگز نمى لغزد و اگر هم بلغزد حيله و نيرنگ او را
خار نمى سازد .

در تسليت به حسن بن سهل فرمود : تبريك گفتن به خاطر پاداشى كه خواهد رسيد
سزاوارتر از تسليت گفتن به خاطر مصيبتى است كه به سرعت مى آيد . كسى كه به
مردم راست بگويد ، از او بدشان مى آيد . مسكنت كليد نياز است . همانا دلها را
روى كردن و پشت كردن و حركت و سستى است پس چون روى آورند بينا شوند و بفهمند
و چون پشت كنند خسته و ملول گردند ، پس آنان را به هنگام روى آوردن و حركتشان
بگيريد وبه هنگام پشت كردن و سستى شان رها كنيد .

با سلطان با ترس و بيم و با دوست با تواضع و با دشمن با پرهيز و مراقبت و
با عامه مردم با گشاده رويى همنشينى كن .

اجل آفت آرزوست و نكوكارى غنيمت دور انديش و تفريط مصيبت صاحب قدرت است .
بخل آبرو را مى درد و دوستى فرا خواننده بديهاست . بزرگواريش و گرامى ترين
خوبها انجام كار خير و فريادرسى دادخواهان و تحقق آرزوى آرزومندان و تصديق گمان
اميدواران و زيادى دوستان در زندگى و بسيارى گريندگان پس از وفات است .