مذهب فقهاى خراسان درباره فتوا

با اين كه اين فقها بزرگترين فقهاى خراسان در عهد بنى اميه بودند ملاحظه مى كنيد كه در شرح حـال آنـان در مـنـابعى كه نسبت به فتاواى آنان اعتماد كرده باشند و يا از چگونگى احكامى كه از سـوى آنـهـا صادر شده , ذكرى به ميان نيامده است , مگر آنچه در شرح حال حكم بن عمرو غفارى بصرى مروزى آمده كه اودر فتوا به قرآن استناد مى كرد و همچنين درباره يحيى بن يعمر عدوانى بصرى مروزى كه وى نيز در قضاوت از طريق قسم و شاهد, حكم مى داد و درباره عبداللّه بن حسين ازدى بـصـرى خـراسـانـى آمده است كه او هم در حكم , از قياس استفاده مى كرده است و به نظر مـى رسد كه بيشتر ايشان اهل حديث بودند نه اهل راءى به اين دليل در شرح حال آنها توجه به اين نشده كه آنها با احكام گذشته فقهاى پيشين مخالف بودند, همان طور كه به اين نكته اشاره نشده اسـت كـه آنـان بـايـد انـديـشـه خـود را به كار مى گرفتند و در مسائلى كه به آنها عرضه مى شد بخوبى اجتهاد مى كردند.