شفاي لال وگنگ توسط حضرت 1 فاي لال وگنگ توسط حضرت، 4

محدّث گرانقدر مرحوم شيخ حرّعاملي صاحب كتاب ارزشمند «وسائل الشّيعه»، اعجازي را از ثامن الأئمّه(عليه السلام) آورده كه اميدبخش و شنيدني است و مرحوم «آيت اللّه العظمي حاج شيخ مرتضي حائري» آن را به نظم درآورده است كه در پي اين داستان خواهد آمد.

مرحوم شيخ حر عاملي مي نويسد: در روزگار ما، جواني آراسته و خوش قامت، دچار ناراحتي بود و از زبان گنگ و كاملاً لال بود، به زيارت حضرت رضا (عليه السلام) شتافت و با همه وجود، شفاي خويش و رفع گنگي زبان خود را با توسّل به آن حضرت از آفريدگار تواناي هستي خواست و حضرت رضا(عليه السلام) او را مورد مهر خويش قرار داد و با اعجازي از آن حضرت، زبانش پس از ساليان بسيار، باز و با زباني گويا و رسا از حرم مطهّر خارج شد كه داستانش براي مردم اين زمان معروف است.

او پس از مشاهده اين اعجاز و شفا يافتن زبانش، قصيده اي سرود كه اينگونه آغاز مي گردد:

يا كليم الرّضا(عليه السلام)

وعليك السّلام والاكرام

آيت اللّه حاج شيخ مرتضي حائري 1 اين قصيده را به فارسي ترجمه و بدينگونه سروده است:

اي آنكه با امام رضا هم سخن شدي

گل بودي چه بلبل شيرين دهن شدي

بادا درود بر تو از حيّ مطلقي

كز جلوه اش تو بلبل اين انجمن شدي

با من سخن بگو كه شوم هم كلام تو

اي آنكه با علي ولي، هم سخن شدي

آيا به كودكي تو رأفت نمود و خواست

تا مورد عنايت صاحب منن شدي

يا حسن و دلبري تو جلب نظر نمود

تا درّفشان چه طوطي شكرشكن شدي

يا آنكه رهنماي حقيقت به اذن حق

بنمود جلوه و تو عروس چمن شدي

يا آنكه به هر جلوه حق در ره خدا

اينك چراغ روشن عصر و زمن شدي

( - كرامات صالحين، ص 217. )