14 - خطر غلوّ



14 - خطر غلوّ

در روايات متعدّد، از غلوّ و زياده روي در مقام ائمّه(عليهم السلام) نهي شده است. و بر همگان لازم است كه ضمن توجه به مقام والاي ائمّه(عليهم السلام) مرز ميان عبوديّت و ربوبيّت را حفظ نموده و توجّه داشته باشند كه ائمّه(عليهم السلام) داراي هر مقام والايي هم باشند، بنده خدا هستند، وجود ائمّه(عليهم السلام) و تمام مقام و مرتبه آنان اعطايي حق تعالي و عين ربط به او است و آنان هر چه دارند از او و هركاري انجام مي دهند، به اذن اوست.

همه روزه در تشهّد نماز، قبل از شهادت به رسالت رسول اكرم(صلي الله عليه و اله وسلم) به عبوديّت او براي حق، شهادت مي دهيم.

و در اين زمينه علامه مجلسي در جلد 25 بحارالانوار از صفحه 261 تا صفحه 342 جمعاً 119 روايت در نفي و مذمّت غلوّ نقل كرده كه چند روايت را دراينجا ذكر مي كنيم:

در حديثي رسول اكرم(صلي الله عليه و اله وسلم) فرموده: «ما را از آن مرتبه اي كه خداوند براي ما قرار داده بالاتر نبريد. خدا مرا قبل از آنكه به مقام نبوّت مفتخر سازد، با مرتبه عبوديّت، عزّت بخشيده است.»

( - قال رسول اللّه(صلي الله عليه و اله وسلم): «لاترفعوني فوق حقّي فانّ اللّه جعلني عبداً قبل ان يتّخذني نبيّاً.» بحارالانوار، ج 25، ص 272. )

در روايت ديگر از حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) آمده: «ما بسوي خداي متعال بيزاري مي جوييم از كساني كه در حق ما غلوّ كرده و ما را از حدّ و مقامي كه داريم بالاتر مي برند.»

( - «وانّا لنبرء الي اللّه عزّ وجلّ ممّن يغلوا فينا فيرفعنا فوق حدّنا.» بحارالانوار، ج 25، ص 272. )

در روايتي آمده است كه امام صادق(عليه السلام) كراراً مي فرمود: «ما را مخلوق و آفريده خداي متعال بدانيد سپس هرچه مي خواهيد در فضل و مقام ما سخن بگوييد.»

( - «قولوا فينا ماشئتم واجعلونا مخلوقين، فكرّرها علينا مراراً.» بحارالانوار، ج 25، ص 289. )

در روايت ديگر از حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) آمده: «ما را از مرتبه عبوديّت و بندگي حق بالا نبريد و سپس در باره ما هرچه مي خواهيد بگوييد و قطعاً حقيقت آن مقام و مرتبه اي را كه خداوند به ما عطانموده، نمي توانيد درك كنيد.»

( - لاتتجاوزوا بناالعبوديّة ثمّ قولوا ماشئتم ولن تبلغوا. بحار، ج 25، ص 274. )



عن ابي الحسن الرّضا(عليه السلام) قال:

انّ اللّه عزّوجلّ امر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخري، امر بالصّلوة والزّكاة، فمن صلّي ولم يزكّ لم يقبل منه صلوته، وامر بالشّكر له وللوالدين، فمن لم يشكر والديه لم يشكر اللّه وأمر باتّقاء اللّه وصلة الرحم، فمن لم يصل رحمه، لم يتّق اللّه عزّوجلّ.



امام رضا(عليه السلام) مي فرمايد:

«خداوند عزّوجلّ به سه چيز همراه با سه چيز ديگر دستور داده:

به نماز همراه با زكات فرمان داده، هر آنكه نماز بخواند و زكات نپردازد، نماز او پذيرفته نخواهد شد.

به سپاسگزاري از خود همراه با تقدير از پدر و مادر دستور داده، هر كس خداي را سپاس گويد؛ ولي از پدر و مادر تقدير نكند، سپاس او بي ارزش خواهد بود.

معجزات وكرامات حضرت رضا7

تقوي را همراه با صله رحم واجب نموده، آن كس كه صله رحم نكند (قطع رحم كند) فرد بي تقوا به حساب مي آيد.»

عيون اخبارالرضا، ج 1، ص 258.