جلسات مناظرهمأمون با دعوت از صاحب نظران و دانشمندان مذاهب و فِرَق مختلف، جلسات مناظره و گفتگويي تشكيل داد تا شايد بتواند وجهه مقدّس امام(عليه السلام) را خدشه دار كرده و باعث كاهش محبوبيّت حضرت در جامعه شود.
امام(عليه السلام) با هر يك از دانشمندان با زبان خود و از كتاب خود آنان، بر بطلان نظريّه آنان و حقانيّت اسلام و صداقت حضرت رسول اكرم(صلي الله عليه و اله وسلم) استدلال نمود. همگان در برابر حضرت سر تعظيم فرود آورده، بر بطلان نظريّه خويش و صحّت سخنان امام(عليه السلام) اعتراف نمودند و بعضي همانند عمران صائبي كه خود مشرك بود و در علم كلام و فنّ خطابه متبحّر و متخصّص بود به حقّانيّت اسلام اعتراف و در همان مجلس اسلام آورد.
سرانجام مأمون دريافت كه با تشكيل اين جلسات نه تنها كوچكترين خدشه اي بر وجهه مقدّس امام وارد نمي شود، بلكه مردم بيش از پيش به مقام معنوي و احاطه علمي حضرت پي مي برند و درمي يابند كه چه كسي شايسته امر خلافت و زمامداري جامعه بزرگ اسلامي است.
مأمون كه با آوردن امام(عليه السلام) از مدينه به خراسان به اهداف شوم خود نرسيد و ديد كه هر روز شخصيّت والاي امام(عليه السلام) تجلّي ديگري مي كند و مردم به حقانيّت آن حضرت و اجداد طاهرينش و بطلان خلافت مأمون و پدرانش پي مي برند و هر روز پرده اي از روي توطئه هاي وي كنار رفته و تزوير او برملا مي شود، جهت تحكيم اساس حكومت خود، تصميم خطرناكي گرفت و در صدد شهادت حضرت برآمد و هنگام سفر از خراسان به بغداد بوسيله انگور يا انار حضرت را مسموم كرد و سرانجام آن حضرت در آخر ماه صفر سال 203 هجري به شهادت رسيد.
مأمون براي تبرئه خويش به تزوير و فريبكاري و صحنه سازي متوسّل شد و با سر و پاي برهنه و بر سينه زنان در كنار جسد مطهّر امام(عليه السلام) به عزاداري پرداخت و دستور داد پيكر پاك حضرت را با تجليل و شكوه تشييع نموده و در كنار قبر پدرش هارون، به خاك بسپارند. و سه شبانه روز آرامگاه حضرت را ترك نكرد و در اين مدّت غير از نان و نمك غذاي ديگري نخورد. و اين تزوير و صحنه سازي آنچنان ظاهرفريب بود كه بعضي بر آن باور شدند كه دست جنايت پيشه مأمون به خون پاك حضرت عليّ بن موسي الرّضا(عليهما السلام) آغشته نيست.
( - جهت اطّلاع بيشتر رجوع شود به بحار، ج 49، ص 311. ) ابن حبان كه از دانشمندان بزرگ اهل سنّت و متخصّص فنّ رجال و شخصيّت شناسي است، مي گويد: «عليّ بن موسي الرضا(عليهما السلام) بوسيله سمّي كه مأمون به او داد رحلت نمود و قبر او در سناباد و در كنار قبر هارون است و من بارها مرقد آن حضرت را زيارت كرده ام و هر مشكلي كه برايم پيش مي آمد به كنار قبر او رفته و دعا مي كردم و خدا دعايم را به اجابت مي رساند و اين را بارها من تكرار كرده ام. خدا مرا به محبّت حضرت مصطفي و اهل بيت او(عليهم السلام) بميراند.»
( - ثقات ابن حبان، ج 8، ص 456. ) فضيلت زيارت حضرت رضا7
پاداش و فضيلت زيارت
امام هشتم(عليه السلام)
1 - پاداش هزاران حجّ و عمره
2 - پاداش شهيد و شهادت واقعي
3 - بخشايش گناهان
4 - امنيّت از آتش رستاخيز
5 - رسيدن به بهشت پرطراوت
6 - پاداشي بسان پاداش زيارت پيامبر(صلي الله عليه و اله وسلم)
7 - پاداشي بسان پاداش زيارت خدا در عرش
8 - برتراز زيارت اميرمؤمنان وامام حسين(عليهما السلام)
9 - همنشين امام هشتم(عليه السلام)
10 - شفاعت خاندان وحي و رسالت
11 - بازديد حضرت در سه موقعيّت حسّاس
12 - اجابت دعاها
13 - زدودن اندوه دلها
14 - فضيلت حرم مطهّر حضرت