ورود حضرت إمام رضاعليه السلام به بافران و نائين

بافران در پنج كيلومتري شهر نائين (در مسير جاده يزد به نائين) واقع شده است. از ورود حضرت عليه السلام به بافران و نائين در منابع اوليه ذكري نيست، امّا منابع محلي و برخي از تذكره هاي جديد از ورود ايشان به اين دو شهر و قدمگاههايي كه منسوب به حضرت رضاعليه السلام است مطالبي آورده اند.

بلاغي در تاريخ نائين مي نويسد: بين بافران و نائين كه يك فرسنگ مسافت است، درختي وجود دارد كه مورد توجه اهالي است. اين درخت را به زبان محلي درخت «سيس» و نيز درخت «موم روضا» رضا مي نامند و در بيست و يكم ماه رمضان و در روز عاشورا در آن جا جمع مي شوند و آش مي پزند و پارچه به آن درخت مي بندند و برگ درخت را براي تبرّك به خانه هاي خود مي برند. آنها ( بلاغي، تاريخ نائين، 2/عليه السلام - صلي الله عليه واله 23. )

معتقدند كه حضرت رضاعليه السلام در زير آن درخت غذا تناول فرموده و وضو ساخته است. مؤلف تاريخ نائين مي افزايد: شاه عباس كبير در سال 1009 ه' ق نذر كرد كه اگر بر عثمانيان پيروز شود پاي پياده به زيارت مشهد مقدس حضرت رضاعليه السلام رهسپار شود و صاحب وقايع السنين در وقايع سال يكهزار و ده مي نويسد: شاه عباس تا آن جا كه توانسته از مسير حركت إمام رضاعليه السلام اطلاع حاصل كند از همان مسير راه پيموده است و چون به منطقه بافران و آن درخت رسيده، عمارتي بنا كرده كه در ديوار آن بنا به ياد غذا خوردن حضرت عليه السلام ، به جاي كاشي معمولي از كاشيهاي زينتي كه طرح كاسه و بشقاب بر آن بوده استفاده كرده اند. وي به نقل از يك شاهد عيني مي نويسد: سابقاً اين كاشيها به جاي خود باقي بود ولي هم اكنون آثاري از آنها باقي نمانده است.

( همان، ص 24 - 23. )