وداع با اهل بيت عليهم السلام

امام عليه السلام هنگامي كه قصد خارج شدن از مدينه را كرد، دستور داد اهل بيت و خاندان وي در اطراف ايشان گرد آمدند، آنگاه فرمود: بر من بگرييد تا صداي شما را بشنوم. گريه كردن بر مسافري كه به سفر مي رود امري است غير متعارف، اما اين ( عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 4صلي الله عليه واله 4، بحار الأنوار، ج 12، ص 105؛ مناقب اهل بيت، ج 2، ص 9عليه السلام 1. )

كه إمام چنين دستوري مي دهد، قصد آن دارد كه به اهل بيت خود بگويد من ديگر از اين سفر باز نخواهم گشت. اين موضوع را مسعودي در اثبات الوصيه و ابن شهرآشوب در المناقب به تصريح بيان كرده اند. آن دو به نقل از محمّد بن عيسي روايت كرده اند كه حضرت رضاعليه السلام فرمود: هنگامي كه خواستند مرا از مدينه بيرون برند من اهل و عيال خود را گرد آوردم و به آنها امر كردم بر من گريه كنند تا من گريه و زاري آنها را بشنوم، سپس از آنها جدا شدم و دوازده هزار دينار براي آنها گذاشتم. پس فرمود: من به سفري مي روم كه ديگر به جانب اهل و عيال خود بازنخواهم گشت.

( مناقب، ص صلي الله عليه واله 19؛ اثبات الوصيه، ص 394؛ دلائل الائمه، ص صلي الله عليه واله عليه السلام 1؛ بحار الأنوار، ج 2، ص 32. )