شفاي كور


( شفاي كور )



مردي از اهل اردبيل كه نامش كلب علي بود از ناحيه چشم كور شده بود و خيلي اذيت مي كشيد.

شب جمعه اي در عالم خواب باو گفته شد اگر مي خواهي شفا پيدا كني خودت را بطوس برسان يعني برو نزد قبر شريف علي بن موسي الرضا (عليه السلام) زيرا علاج چشم تو آنجاست.

آنمرد بيدار شد و عازم زيارت گرديد و حركت نموده تا تشرف پيدا كرد و در آنروز در خواب حضرت رضا (عليه السلام) را ديد كه اظهار مرحمت باو فرموده و دست خود را بر ديدگان او كشيد و دعا كرد ويازده نفر ديگر بودند كه بدعاي آن حضرت آمين گفتند.

چون از خواب بيدار شد خود را بينا يافت.

( - تحفة الرضويه . )



گر طبيبانه بيائي بسر بالينم

بدو عالم ندهم لذت بيماري را