گوشه هايي از صفات و ويژگي هاي علي بن موسي(ع)



از امام موسي بن جعفر(ع) روايت شده كه به فرزندانش مي فرمود: اين برادر شما، علي، دانشمند آل محمد(ص) است. از او درباره دين خود بپرسيد و آنچه را به شما مي گويد حفظ كنيد، كه من بارها از پدرم جعفر بن محمد(عليه السلام) شنيدم كه به من مي فرمود: «داشمند آل محمد از تو زاده مي شود و نامش هم نام علي بن ابي طالب(ع) است و اي كاش من او را درك مي كردم.»



ابراهيم بن عباس صولي گويد: هرگز نديدم چيزي از امام رضا(ع) پرسيده شود و او پاسخش را نداند و در زمان و عصر او كسي را داناتر و آگاه تر از او نيافتم.



همو مي گويد: هرگز نديدم ابوالحسن (ع) كسي را با سخن خود ناراحت كند و هرگز سخن كسي را قطع نمي كرد. هيچ گاه - در صورت قدرت و توانايي - حاجت كسي را رد نمي كرد. هرگز پاي خود را در برابر همنشينش نمي گشود و در نزد او بر جايي تكيه نمي داد. هرگز صداي آن حضرت به قهقه بلند نمي شد، بلكه خنده آن حضرت فقط تبسم بود.



حضرت(ع) همواره همراه غلامان بر سر يك سفره مي نشست و مي فرمود: هيچ كس را بر ديگري برتري نيست مگر به تقوا و اطاعت از خداوند. يكي از همراهان حضرت در سفر امام(ع) از مدينه به خراسان چنين مي گويد:



با حضرت رضا(عليه السلام) در سفر خراسان همراه بودم. حضرت با تمام خدمتكاران و غلامان بر سفره واحدي مي نشست. روزي به حضرت عرض كردم: فدايت شوم بهتر است سفره بندگان و خدمتكاران را جد فرمائيد. امام فرمود: ان الله تبارك و تعالي واحد و الام واحد و الاب واحد و الجزاء بالاعمال



خداي تبارك و تعالي- كه خداوند همه ما است- يكي است و همه از يك پدر و مادر هستيم و كيفر و پاداش همه بواسطه اعمال است، پس جدايي در طعام چرا؟



حضرت(ع) در پاسخ مردي كه به وي گفت بود «به خدا سوگند، تو بهترين مردماني» فرمود: قسم نخور! هر كس از من متقي تر باشد و خداوند را از من بهتر بندگي نمايد از من بهتر است.