پذيرش امامت حضرت رضا(عليه السلام) از جانب احمد بن موسي(عليه السلام)



يكي از برادران بلند مقام حضرت رضا(عليه السلام)، احمد بن موسي (عليه السلام) است (معروف به شاه چراغ مرقد شريفش در شيراز مي باشد) اين شخصيت بزرگوار مورد احترام مردم بود، حتّي پس از شايع شدن شهادت حضرت موسي بن جعفر(عليه السلام)در مدينه، جمعي در مدينه به عنوان پذيرش امامت او به در خانه (ام احمد) آمدند، و همراه «احمد بن موسي(عليه السلام)» به مسجد رفتند، از آنجا كه «احمد بن موسي» داراي كرامات و مقامات ارجمند بود، مردم تصوّر مي كردند، امام بعد از امام كاظم(عليه السلام) اوست، با او به عنوان امام بيعت كردند، او از مردم بيعت گرفت و سپس بالاي منبر رفت و خطبه اي در نهايت فصاحت و بلاغت خواند، سپس فرمود: «اي مردم! شما همه با من بيعت كرديد، ولي بدانيد من با برادرم «علي بن موسي(عليه السلام)» بيعت كرده ام، او امام و جانشين پدرم مي باشد، او ولي خداست، و بر من و شما از جانب خدا و رسولش واجب است كه هرچه او به ما امر مي كند، اطاعت كنيم.»



همه حاضران سخن احمد بن موسي(عليه السلام) را پذيرفتند، و دسته جمعي از مسجد بيرون آمده در حالي كه احمد بن موسي(عليه السلام) در پيشاپيش آنها بود، با هم به در خانه حضرت رضا(عليه السلام) رفتند و با آن حضرت بيعت كردند، امام رضا(عليه السلام)براي احمد بن موسي(عليه السلام)، دعا كرد، و احمد بن موسي(عليه السلام) از آن پس همواره در خدمت برادر بود، تا آن زمان كه حضرت رضا(عليه السلام) به سوي خراسان حركت نمود.



احمد بن موسي(عليه السلام) در عصر خلافت مأمون عباسي، همواره جماعتي از مدينه به قصد زيارت برادرش حضرت رضا(عليه السلام)، از طريق فارس به سوي خراسان حركت نمودند، هنگامي كه «قتلغ خان» استاندار و نماينده مأمون در شيراز از ورود او به سوي شيراز، مطلع شد (با توجه به اين كه سياست مأمون نسبت به امام رضا(عليه السلام) و امامزادگان، تغيير كرده بود) سپاهي به سوي او فرستاد، و در هشت فرسخي شيراز در محلي به نام «خان زينان» سر راه احمد بن موسي(عليه السلام) را گرفتند، بين حضرت احمد و همراهانش با سپاه قتلغ خان، جنگ واقع شد، در اين ميان يكي از ياران قتلغ خان فرياد زد: «اگر شما قصد ديدار حضرت رضا(عليه السلام) را داريد او از دنيا رفت». وقتي كه ياران احمد بن موسي(عليه السلام) چنين شنيدند از اطراف او پراكنده شدند، دشمنان آنها را تعقيب كرده و در شيراز در همانجا كه اكنون محل مرقد شريف احمد بن موسي(عليه السلام) است، او و عده اي از همراهانش را به شهادت رساندند.



به اين ترتيب اين امامزاده وارسته و بزرگ با كمال خلوص مردم را به پذيرفتن امامت برادرش حضرت رضا(عليه السلام)فراخواند، و خود و همراهانش در راه ديدار برادر، به شهادت رسيدند، و خون جوشان او و همراهان، بذرهاي گسترش تشيع و محبت اهل بيت(عليهم السلام) را در دلهاي ايرانيان آن عصر، و اعصار ديگر پاشيد.