مقدمه مؤلف

مكتب، رهبران و حكومت سه عامل مهمّى است كه توسط آنها كشورها آباد، و مردم به رفاه و پيشرفت دست مى يابند، و اگر احياناً امر دائر شد بين تقديم دو عامل اوّل و دوّم و يا عامل سوّم، در اين مورد آن دو عامل مقدّم است، زيرا اساس حكومت را تشكيل مى دهند، اما حكومت نمى تواند زيربناى مكتب و يا رهبران آن باشد.

و چون خداوند متعال اراده كرده اين سه عامل را در درازمدت تا روز قيامت مهيّا سازد، از اين رو چهارده معصوم مقدس را برگزيد كه پيامبر و امير مؤمنان على (ع) به حكومت رسيدند، تا حكومت شايسته را نشان بدهند چون اسوه هستند امّا بقيه ائمه عليهم السلام تمام سعى و كوشش خود را جهت بيان مكتب و ارائه رهبران مبذول داشته اند، تا بشريت در طول تاريخ به سبب عقل و عاطفه پيرامون آنها گرد آيند، و به همين جهت بود كه انواع فشارها را از سوى طاغوتها به خود راه دادند، چون تنها راه جذب عواطف همين بود.

البته آنان فرزندان و به طور كلّى آشنايان خود را بر شورش و قيام بر عليه ستمگران تربيت دادند، چنانچه تاريخ هم در موارد مختلفى به آن اشاره برده است.

و اين جزوه (الامام الرضا (ع) يقودالحياة) كوشش ساده و مختصرى است در بيان نكاتى از نقش اين رهبر الهى و عظيم الشأن، تا شايد بتوانيم از اشعه خورشيد وجودش فيض ببريم.

اميدوارم خداوند سبحان آن را به خوبى بپذيرد، و مورد لطف آن امام بزرگوار (ع) قرار بگيرد، (ما كالاى اندكى به همراه آورده ايم)[1] ، والله الموفق المستعان.