در گذشته دفتري به نام بخش خدمات وجود داشت که از جمله وظايفش توزيع فيش غذا طبق برنامه زماني بين زوار در سطح شهربود.

روزي آقائي را ديدم که به شدت گريه مي کرد، جلو رفتم و علت گريه اش را از او سوال کردم؛ گفت: امروز صبح که در حرم بودم خطاب به آقا گفتم : يا امام رضا(ع) من تا کنون از غذائي که به نام تو تهيه مي شود نخورده ام؛ خودت کاري کن تا امروز يک فيش غذاي بي دردسر نصيب من شود.بعد از زيارت به بخش خدمات رفتم و فيش غذا از آنها خواستم، آنها گفتند بايد به مهمانسرا بروم، اما در مهمانسرا به من گفتند که اين فيش طبق شرايط خاصي بين زوار توزيع مي شود و ارجحيت با من نيست.همچنان که از پله ها پائين مي رفتم، با آقا درددل کردم و گفتم : من از شما يک فيش بي دردسر مي خواستم و حالا اينها چنين مي گويند.پائين پله ها که رسيدم خادمي با عجله به سمت من دويد و گفت آقا اين فيش غذا مال شما باشد من کار دارم فرصت اينکه براي دريافت غذا بروم ندارم!