كه من مدتي به مرض برص « بيماري پوستي که با بي رنگ شدن آن در نقاطي از بدن و پر رنگ شدن در نقاط مجاور مشخص مي شود» مبتلا شده بودم تا روزي پاي منبر ميرلوحي سبزواري نشسته بودم و آن جناب گفت كه حضرت رضا (ع) به مرو ميرفت در يكي از منازل به حمام تشريف برد ودر آنجا شخصي مبروص بود کاسه اي پر از آب كرد و بر پاهاي امام (ع) ريخت آن بزرگوار کاسه آبي بر سر آن شخص ريخت آن مرد يك مرتبه متوجه شد كه بيمارياش كاملاً شفا يافته است. طباخ مي گويد چون اين معجزه را شنيدم فوراً به حمام رفتم وکاسه اي پراز آب كردم و رو به جانب مشهد نمودم و با حال گريه توسل به آن سرور جسته و شفاي مرض برص خود را از او خواستم. پس کاسه آب را با آن نيت بر سر خود ريختم فوراً به بركت نظر امام (ع) مرض برصم برطرف شد پس به همان مجلس بازگشتم و قضيه را بيان كردم و خدا را بسيار شكرگزاري نمودم.



(كرامات رضويه ج 1 ص 218)